Tym razem nietypowo: dwie dziewczyny, siedemnastolatki z II klasy Liceum Ogólnokształcącego w Trzebnicy: Kasia Malesa i Ola Maj.
Dlaczego dwie? Mają wspólne zainteresowania i nie wyobrażają sobie, że mogłyby robić coś osobno!
Należą do szkolnej grupy Amnesty International – międzynarodowej organizacji zajmującej się obroną praw człowieka. Są koordynatorkami tej grupy i w związku z tym uczestniczą w wielu akcjach. Organizują Maraton Pisania Listów, które rokrocznie odbywają się w grudniu. Przez całą dobę piszą – wraz z innymi uczniami ze szkoły – listy np. w obronie więźniów sumienia lub w obronie praw kobiet, albo innych prześladowanych osób. *)
„Wysyłamy te listy do odpowiednich instytucji i czekamy na efekty. Co roku dzięki Maratonowi Pisania Listów udaje nam się wpłynąć na realną poprawę sytuacji kilku lub kilkunastu osób. W zeszłym roku, Amnesty International dostała dobre wiadomości od dziewięciu nikaraguańskich obrończyń praw człowieka, Birtukan Mideksy z Etiopii, blogera z Egiptu, od Rity Mahato z Nepalu i Aminatou Haidar z Sahary Zachodniej. Nasze listy są skuteczne w ponad 30% przypadków, chociaż tak naprawdę nie liczby są tutaj najważniejsze, warto pisać dla uratowania choćby jednej osoby!”
Dziewczęta wierzą, że ich działania mogą zmienić świat na lepsze.
A wszystko to dzieje się za sprawą polonistki z ich liceum pani Moniki Komisarczyk. Dzięki jej pomocy stworzyły autorski program po tytułem: „DLA WSZYSTKICH STARCZY MIEJSCA”.
Dziewczęta opowiadają: „w ramach tego programu nakręciłyśmy film pt: <<Czy jesteśmy tolerancyjni? – dialog kulturowy w Polsce>>, a później jeszcze jego kontynuację pt.<<Inni?>>. Obydwa filmy są stale dostępne na portalu You Tube**)
Chciałyśmy pokazać, jaki jest stosunek Polaków do obcokrajowców i jak obcokrajowcy czują się u nas. Ten film został pokazany w Warszawie podczas ogólnopolskiej prezentacji projektów młodzieżowych. i odniósł duży sukces – wszystkim się bardzo podobał. Dowodem na to jest umieszczenie tego projektu w książce dla nauczycieli – przewodnik po projektach.
Obejrzał go też m. in. Jurek Owsiak”
Obie przyjaciółki przygotowały w szkołach warsztaty na temat wyzysku ludzi i dzieci w różnych miejscach na świecie, głównie w Chinach i Tajlandii. Zaprezentowały film „My kupujemy – kto płaci”, który pokazuje warunki pracy w Chinach; na jakich zasadach tam się wszystko odbywa i jak ludzie są oszukiwani. Po obejrzeniu tego filmu zrobiły taki mały eksperyment: szukały w sklepach czegoś do ubrania szytego w Polsce i okazało się, że bez chińskich produktów trudno żyć. Są polskie rzeczy – często nawet ekologiczne i przez to bardzo drogie, więc nie każdego na nie stać.
Kasia i Ola mają niespożytą energię: „Przygotowałyśmy jeszcze warsztaty z okazji Dnia Kobiet – pokazałyśmy w szkole film dokumentalny Jean Kilbourne pt. <<Delikatnie nas zabijają – obraz kobiety w reklamie>>>
Pomagałyśmy też przygotować w Tydzień Edukacji Globalnej, podczas którego przeprowadziłyśmy razem z kolegami 14 warsztatów o tolerancji, o wykorzystywaniu innych ludzi, o prawach kobiet i dzieci. Sprzedawałyśmy też jabłka z okolicznych – ekologicznych – sadów, zrobiłyśmy mini maraton pisania listów – wstęp do grudniowego maratonu i na koniec zorganizowałyśmy galę finałową. A ponieważ na ewaluacji we Wrocławiu wszyscy byli pod ogromnym wrażeniem naszych działań, to nasza szkoła dostała w nagrodę bezpłatne warsztaty UNESCO, za które normalnie trzeba by było zapłacić nawet 500zł!”
Dziewczęta już podjęły decyzję o dalszym kształceniu. Ponieważ obydwie są w klasie o profilu biologiczno chemicznym ich studia będą z nim związane: Ola chce zostać farmaceutką, a Kasia – lekarzem.
*www.amnesty.org.pl